Η χρήση εμφυτεύσιμων απινιδιστών(ICD)σε
ασθενείς που πάσχουν από συστολική καρδιακή ανεπάρκεια μη ισχαιμικής
αιτιολογίας δε βελτίωσε τη συνολική επιβίωση σύμφωνα με τα αποτελέσματα που
παρουσιάστηκαν στη HotLineμελέτη
χθες.Εντούτοις, η Δανέζικη μελέτη που δημοσιεύθηκε συγχρόνως στο περιοδικό New England Journal of Medicine ανέδειξε μείωση 50% του κινδύνου αιφνίδιου θανάτου σε
αυτούς τους ασθενείς. Τα αποτελέσματα αυτά σχετίζονται με την ηλικία αφού
ασθενείς κάτωθεν των 68 ετών παρουσιάζουν μικρότερο ποσοστό θνητότητας.
Από την εν λόγω μελέτη ανέκυψαν
ερωτήματα για το ρόλο και τη σύσταση των ICDστη μη ισχαιμική καρδιοπάθεια. H προφυλακτική
εμφύτευση ICD έχει σύσταση ΙΑ στις κατευθυντήριες οδηγίες των Ηνωμένων
Πολιτειών της Αμερικής και σύσταση ΙΒ στην Ευρώπη σε ασθενείς με καρδιακή
ανεπάρκεια και επηρεασμένη συστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας.
‘’Mέχρι τώρα, υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για αυτόν το
πληθυσμό’’ ανέφερε ο παρουσιαστής της έρευνας LarsKoberαπ’ το Rigshospitalet, πανεπιστήμιο της
Κοπεγχάγης. ‘’Λόγω των ελλιπών δεδομένων απλά προτείνουμε τη μη συστηματική
χρήση ICD σε όλους τους ασθενείς με συστολική καρδιακή ανεπάρκεια. Η
συγκεκριμένη μελέτη σχεδιάστηκε για να διερευνήσει τη χρησιμότητα των
απινιδιστών σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μη ισχαιμικής αιτιολογίας. Οι
συστάσεις των κατευθυντήριων οδηγιών για πρωτογενή, προφυλακτική εμφύτευση στους
εν λόγω ασθενείς βασίσθηκε σε μικρές/μέτριες μελέτες και αναλύσεις υποομάδων,
χωρίς να αναδεικνύεται όμως ξεκάθαρο όφελος από μεγάλες μελέτες. Επιπλέον, ανέφερε
ο Kober, η θεραπεία έχει βελτιωθεί αρκετά μετά από
εκείνες τις μελέτες.
Σε αυτή τη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν 1116
ασθενείς με συστολική καρδιακή ανεπάρκεια μη ισχαιμικής αιτιολογίας, όπου 556
ασθενείς έλαβαν τη συνήθη θεραπεία ενώ 560 ασθενείς υπεβλήθησαν και σε
εμφύτευση ICD. Να
επισημανθεί ότι περίπου 58% κάθε ομάδας έλαβε CRT, 90% έλαβε αναστολείς του
μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτανσίνης ή ανταγωνιστές των υποδοχέων της
αγγειοτανσίνης και 90% β-αναστολείς. Μετά από παρακολούθηση 67,6 μηνών, απεβίωσε
το 21,6% της ομάδας που υπεβλήθη σε εμφύτευση και το 23,4% της ομάδας ελέγχου,
μία ασήμαντη διαφορά μεταξύ των ομάδων. Επίσης, καμία διαφορά δεν προέκυψε στα
ποσοστά καρδιαγγειακής θνησιμότητας.
Παρ’ όλα αυτά, σημαντική διαφορά προέκυψε
στο δευτερογενές καταληκτικό σημείο του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, 4,3% στην
ομάδα των ICDέναντι
8,25% στην ομάδα ελέγχου(P:0,01).
Ανάλυση της υποομάδας των ασθενών κάτω των 68 ετών με ICD ανέδειξε σημαντικά μικρότερο ποσοστό
θνητότητας (έναντι των ασθενών άνω των 68 ετών). Σχολιάζοντας αυτά τα
αποτελέσματα, ο τέως πρόεδρος της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας MariellJessup, συγγραφέας των
αμερικάνικων και πρόσφατων ευρωπαϊκών κατευθυντήριων οδηγιών ανέφερε: ‘’η μελέτη
απέδειξε την αποτελεσματικότητα των ICD ειδικά σε ασθενείς που δεν πεθαίνουν
από συννοσηρότητες. Σε καμία χώρα δεν εμφυτεύονται απινιδιστές για την πρόληψη αιφνίδιου
θανάτου σε ασθενείς με προσδόκιμο επιβίωσης μικρότερου του έτους’’ Μετάφραση Επιμέλεια : Καψούδας Δημήτριος -Καρδιολόγος
|