Απρίλιος ,2016

ΣΙΚΑΓΟ- Δεδομένα από την κλινική δοκιμή HOPE-3 υποστηρίζουν την εκτεταμένη χρήση στατινών σε άτομα ενδιάμεσου κινδύνου που δεν πάσχουν από καρδιαγγειακή νόσο, και καταδεικνύουν ότι η θεραπεία με στατίνη σε συνδυασμό με αντιυπερτασικά φάρμακα προσφέρει μείωση 30% στα καρδιαγγειακά συμβάματα, αλλά μόνο σε ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση.

Η 2 επί 2 παραγοντική κλινική δοκιμή περιέλαβε 12.705 άτομα σε 21 χώρες. Η επιλεξιμότητα για την εισαγωγή στη μελέτη βασίστηκε στην ηλικία και την παρουσία τουλάχιστον ενός παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου, αλλά όχι στο αρχικό λιπιδαιμικό επίπεδο. Οι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση της ροσουβαστατίνης ( Crestor, AstraZeneca) 10 mg/ ημέρα και της καντεσαρτάνης 16 mg/ ημέρα συν υδροχλωροθειαζίδη 12.5 mg/ημέρα καθώς και το συνδυασμό των δύο θεραπειών στη μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων  σε ασθενείς με ενδιάμεσο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο. Το πρώτο πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν ο συνδυασμός του θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια, το μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου και το δεύτερο πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η αναταχθείσα καρδιακή ανακοπή, η καρδιακή ανεπάρκεια και η επαναγγείωση. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ήταν 5.6 έτη.

Το όφελος στο καρδιαγγειακό από τα φάρμακα που χαμηλώνουν την αρτηριακή πίεση.

Στην αρχική ανάλυση της κλινικής δοκιμής, η αποτελεσματικότητα της καντεσαρτάνης (16 mg/ημέρα) συν υδροχλωροθειαζίδη (12.5 mg/ημέρα) συγκρίθηκε με το εικονικό φάρμακο.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, υπήρχε μεγαλύτερη μείωση κατά 6 mm Hg στη συστολική και κατά 3 mm Hg στη διαστολική πίεση , στη θεραπευόμενη ομάδα σε σχέση με την ομάδα που ελάμβανε εικονικό φάρμακο, ενώ 260 συμμετέχοντες (4.1%) στη  θεραπευόμενη ομάδα εμφάνισαν το πρώτο πρωτεύον καταληκτικο σημείο συγκριτικά με 279 (4.4%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. (Λόγος Κινδύνων (HR): 0.93, 95% Διάστημα Εμπιστοσύνης (CI), 0.79-1.1, P=0.4).

312 συμμετέχοντες (4.9%) στη θεραπευόμενη ομάδα (4.9%) εμφάνισαν το δεύτερο πρωτογενές καταληκτικό σημείο έναντι των 328 (5.2%) εκείνων που είχαν ενταχθεί στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου ( (HR): 0.0.95, 95% (CI), 0.81-1.11, P=0.51).  Όμως, στην ανάλυση μιας υποομάδας ασθενών με συστολική αρτηριακή πίεση >143.5 mmHg, σημαντικές μειώσεις παρατηρήθηκαν και στα δύο πρωτογενή καταληκτικά σημεία.

«Συνολικά σε  αυτό τον πληθυσμό, τα φάρμακα που μειώνουν την αρτηριακή πίεση δεν έδειξαν καθαρό όφελος , αλλά σε εκείνους με υψηλότερη αρτηριακή πίεση πριν τη θεραπεία - πάνω από 143.5 mm Hg – η θεραπεία ήταν αποτελεσματική. Όμως, δεν υπήρξε κανένα όφελος σε εκείνους με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, αλλά επιπλέον μια τάση προς μη όφελος σε εκείνους στο χαμηλότερο τριτημόριο της κατανομής της αρτηριακής πίεσης».

Η στόχευση τόσο στη χοληστερόλη όσο και την  αρτηριακή πίεση.

Σε μια δευτερογενή ανάλυση, οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε ροσουβαστατίνη 10 mg/ημέρα και κανδεσαρτάνη 16 mg/ ημέρα συν υδροχλωροθειαζίδη 12.5 mg/ημέρα (n=3,180) και σε διπλό εικονικό φάρμακο. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν τη συνδυασμένη θεραπεία εμφάνισαν μείωση στα καρδιαγγειακά συμβάματα.

«Οι περισσότερες οδηγίες για την υπέρταση τώρα επικεντρώνονται στο τι είδους φάρμακα θα χρησιμοποιήσουμε και σε τι αρτηριακή πίεση θα στοχεύσουμε, και έχει δοθεί πολύ λίγη έμφαση στη σημασία των στατινών στη θεραπεία των ασθενών με υπέρταση».

113 (3.6%) συμμετέχοντες στην θεραπευόμενη ομάδα με το συνδυασμό φαρμάκων εμφάνισαν το πρώτο πρωτεύον καταληκτικό σημείο συγκριτικά με 157 (5%) από εκείνους της ομάδας με το διπλό εικονικό φάρμακο. (HR=0.71, 95% CI. 0.56-0.90 , P=0.005). Μια μείωση στο δεύτερο πρωτεύον καταληκτικό σημείο φάνηκε επίσης , 4.3% στην ομάδα με τη συνδυαστική θεραπεία έναντι 5.9% στην ομάδα του διπλού εικονικού φαρμάκου (HR=0.72, 95% CI, 0.57-0.89, P=0.003).

Επιπλέον, εκείνοι στην ομάδα με τη συνδυαστική θεραπεία είχαν μια κατά 33.7 mg/dL μεγαλύτερη μείωση στα επίπεδα της LDL και μια κατά  6.2 mm Hg μεγαλύτερη μείωση στη συστολική αρτηριακή πίεση σε σχέση με εκείνους στην ομάδα του διπλού εικονικού φαρμάκου.

Επεκτείνοντας τη χρήση των στατινών.

Το μέσο επίπεδο της χοληστερόλης LDL μειώθηκε 26.5% στην ομάδα της ροσουβαστατίνης συγκριτικά με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα.  235 συμμετέχοντες (3.7%) στην ομάδα της ροσουβαστατίνης έναντι 304 ασθενών (4.8%) στην ομάδα εικονικού φαρμάκου (HR =0.76 , 95% CI, 0.64-0.91, P=0.002) εμφάνισαν το πρώτο πρωτεύον καταληκτικό σημείο. Παρόμοια αποτελέσματα βρέθηκαν με το δεύτερο πρωτεύον καταληκτικό σημείο: 277 ασθενείς (4.4%) στην ομάδα της ροσουβαστατίνης έναντι 363 ασθενών (5.7%) στην ομάδα εικονικού φαρμάκου (HR=0.75 , 95% CI, 0.64-0.88, P<0.001).

«Υπήρχαν σταθερά οφέλη ανεξάρτητα από την αρχική χοληστερόλη LDL, τη συστολική αρτηριακή πίεση, τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και την εθνικότητα».

«Αυτά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν μια προσέγγιση που βασίζεται στον κίνδυνο της χρήσης στατινών, η οποία προτάθηκε από τις πρόσφατες οδηγίες, παρά μια προσέγγιση που βασίζεται κυρίως στα επίπεδα της χοληστερόλης LDL, και τα αποτελέσματα προσθέτουν στοιχεία στα δεδομένα που υποστηρίζουν τη χρήση στατινών για πρωτογενή πρόληψη».

«Αυτά τα αποτελέσματα ίσως βοηθήσουν να ορίσουμε το συνδυαστικό κατώφλι της συστολικής αρτηριακής πίεσης (<140 mm Hg ) και του καρδιαγγειακού κινδύνου (<5%) κάτω από το οποίο η χρήση των φαρμάκων που μειώνουν τη αρτηριακή πίεση  ίσως δεν είναι οφέλιμα βραχυπρόθεσμα. Όμως, αυτά τα αποτελέσματα δεν αποκλείουν την πιθανότητα  οφέλους με μακροπρόθεσμη θεραπεία σε μια μερίδα αυτού του σχετικά χαμηλού κινδύνου πληθυσμού».

Βιβλιογραφία:

Lonn E,et al. N Engl J Med. 2016; doi: 10.1056/ NEJMoa1600175.